Jest wiele przewodników po fotografii i poradników jak fotografować. Ale jeśli chce się zgłębić – a w którymś momencie wielu z nas naprawdę się chce – czym fotografia właściwie jest, nie zastąpione są tomiki takie jak ten Siegfrieda Kracauera. Stawia on pytania o sens fotografii portretowej i o to, jak i po co powstała migawka. Na kremowym papierze wybijają się pieczołowicie zreprodukowane stare zdjęcia. Kieszonkowy format filozofii fotografii najwyższych lotów.
Na progu przeszłości to wybór esejów Siegfrieda Kracauera (1889–1966), wybitnego filozofa fotografii i sztuki filmowej oraz myśliciela historycznego. Wybór obejmuje zarówno teksty o charakterze teoretycznym, jak i z obszaru krytyki artystycznej. Kracauer rozważa role fotografii we współczesnym mu świecie, analizuje problem relacji fotografii do świata przedstawionego, zastanawia się nad naturą fotografii i filmu jako mediów oraz nad złudzeniami, które fotografia tak łatwo wywołuje w odbiorcy. Eseje te cechuje precyzja i elegancja wywodu, wyczulenie na paradoksy, wnikliwość obserwacji. Kracauer nieomylnie wyławia społeczne i polityczne implikacje obrazów fotograficznych i ukazuje rozmaite pułapki, jakie czyhają na tę dziedzinę twórczości w nowoczesnym świecie. Zaprezentowane teksty stanowić będą nieodzowny punkt odniesienia dla wszystkich, którym bliska jest sztuka fotografii.
